Holland

Vrijdag 19 juli – Michigan – Pure Michigan dit staat op de kentekenplaten

Onze campingbaas had eerst een paarse kuif en gisteren was hij opeens blauw.

Hij was wel verbaasd want veel toeristen komen hier niet.

Hij dacht dat we al een reservering hadden. Het was erg druk!!! Beetje overdreven maar ging kijken of er nog een plekje was. Want het festivalseizoen was begonnen vertelde hij.

Er zijn veel vaste plekken op deze camping en wat heel grappig is, en bijna nooit ziet, veel kinderen die gezellig rond fietsen.

Gezellige vent is het. Gisteren 2 wassen gedraaid en gedroogd kosten $ 6,— en zelfs gestreken.

Sloopte nog een kleine strijkplank. Stang brak af.

Meeste campings is de was nu $ 2,— hier $ 1,50.

Droger duurde een uur zelfs gestreken alles weer spic en span.

Als je in zo’n camper zit denk je wel wat heeft een mens eigenlijk weinig nodig.

Het enige nadeel is dat je niet echt een lekkere stoel hebt om op te zitten. Ik ga ’s avonds wel eens in de bijrijdersstoel zitten om te lezen.

We zitten echt buiten maar de weg waar we langskwamen staan schitterende huizen en er wordt

 nog volop gebouwd.

We kwamen het centrum ingereden van Holland, hele leuke kleine winkeltjes allemaal, maar dat is dan een nadeel met een camper we konden hem nergens kwijt. Dus vandaar maar doorgereden

naar de Windmill Island Gardens. Heel leuk en interessant of gezien te hebben.

In Amerika kom ik er achter dat Noord-Holland een eigen vlag heeft. Nooit geweten.

Er staat een draaiorgel maar dat wordt elektrisch aangedreven. De ouderwetse slinger hing er wel. Daarna een rondleiding bij Molen De Zwaan een graanmolen die ook echt nog in bedrijf is.

De molenaar is een vrouw die de molen onder haar hoede heeft.

Ze heeft Nederlandse les gehad van een professor in Amerika en is ook in Nederland geweest om opgeleid te worden. Ze sprak keurig Nederlands en ze vertelde ook aan de geïnteresseerde Amerikanen dat zij omhoog moest met een veiligheidsgordel maar in Nederland lopen ze zo op de wieken naar boven.

In juni 1964 is de molen in vele stukken met het schip de Prins Willem van Oranje naar Amerika gebracht. De molen kwam aan op 5-10-1964. Een Nederlander moest de supervisie hebben over de bouw van de molen en dat was de heer Medendorp.

Er is een nieuwe stenen basis gelegd en er is een verdieping tussen gezet omdat de wieken anders niet genoeg wind kregen.

Voor de rest viel het park een beetje tegen. Maar ons stukje Holland hebben we even gezien.

Je komt hier wel heel veel Nederlandse namen tegen. We gingen even een fles drank halen en ik zei, in het Nederlands, zal ik er 0,10 bij doen. Ja. Dus ik meteen spreek je Nederlands.

Nee, mijn opa was Nederlands en hij kon lekker schelden in het Nederlands dus dan moest ik maken dat ik weg kwam. Het is hier ook weer heeeel heet:sunglasses::sunglasses:.

We hebben de dag afgesloten met een overheerlijke hamburger van Denny’s.